- iškeikinti
- iškéikinti caus. iškeikti 3: Suvadinęs kunigus, senu dobu jį iškeikino ir tą iškeikimą ant akmeniu išruobė S.Dauk. \ keikinti; iškeikinti; prakeikinti
Dictionary of the Lithuanian Language.
Dictionary of the Lithuanian Language.
prakeikinti — caus. prakeikti 1: Ans noria žmogų prakeikinti Šts. keikinti; iškeikinti; prakeikinti … Dictionary of the Lithuanian Language